بخش اخبار
به گزارش صنعت زالوی ایران، دخالت روز افزون
اشخاص غيرمجاز در امور پرورش و تکثیر زالو و به طبع افراد فاقد تخصص و هویت پزشکی
به درمان با زالو مردم را نگران کرده است، امروزه قانونگذاران جوامع به منظور حفظ
جان و سلامت مردم و برقراری نظم و امنیت اجتماعی و با تاکید بر اخلاق مداری،
قوانین مخصوصی را برای چارچوب بخشیدن به امور تخصصی هر صنف چه پزشکی و چه کشاورزی
و دامپزشکی وضع و برای متخلفین از آن مجازاتهایی را تعیین کردهاند. یکی از این
قوانین در هر حرفه، اخذ پروانه رسمی برای اشتغال به امور پرورش و تکثیر کشاورزی یا
امور پزشکی و درمان است.
قانونی که به این موضوع پرداخته ماده ۳ اصلاحی قانون مربوط به مقررات امور پزشکی، دارویی، مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب ۱۳۳۴ و اصلاحی ۱۳۷۹ میباشد، که اینگونه بیان میدارد: “هرکس بدون داشتن پروانه رسمی به امور پزشکی، داروسازی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی، فیزیوتراپی، مامایی و سایر رشتههایی که به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جزو حرف پزشکی و پروانهدار محسوب میشوند اشتغال ورزد یا بدون اخذ پروانه از وزارت مذکور اقدام به تاسیس یکی از موسسات پزشکی مطرح در ماده (۱) نماید یا پروانه خود را به دیگری واگذار نماید یا پروانه دیگری را مورد استفاده قرار دهد، بلافاصله محل کار او توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعطیل و به پرداخت جریمه نقدی از پنج میلیون ریال تا پنجاه میلیون ریال محکوم خواهد شد و در صورت تکرار به جریمه تا صد میلیون ریال یا دو برابر قیمت داروهای مکشوفه محکوم خواهد شد.”
مشابه همین قانون در حوزه نظام جامع دامپروری کشور است که هر شخص بایستی بعد از گذراندن دوره های مربوط و تایید صلاحیت، نسبت به راه اندازی مزرعه خود و اخذ پروانه بهره برداری اقدام نماید و همچنین کسانی که در حوزه مشاوره فعالیت دارند بایستی از سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی کشور پروانه اشتغال کسب کنند، اما امروزه این قوانین صرفا در کتب قرار گرفته است و به اصل آن پرداخته نمی شود.
حیطه علم دامپروری و شیلات، تا جایی گسترش مییابد که علاوه بر بهداشت، اصلاحنژاد و پرورش، بحث تغذیه دام و طیور و آبزیان را نیز تحت پوشش گرفته و این امر مهم با توجه به تعریف جهانی، به دامپروران متخصص واگذار شده است. در مقابل پزشکانی هستند که بدون داشتن هیچ مجوز و پروانه اشتغال و پروانه تایید صلاحیت از سازمان نظام مهندسی کشاورزی، در حال مشاوره دادن در حوزه پرورش و تکثیر زالو هستنند و به طبع پرورش دهندگانی نیز هستند که بدون داشتند دانشنامه پزشکی و گواهی اشتغال از نظام پزشکی ایران در حال زالودرمانی در کشور هستند. امروزه علوم بسیار تخصصی شدهاند که صاحبنظران و اندیشمندان هر رشتهای ضمن احاطه بر مباحث خویش، به خود اجازه دخالت در گرایش مشابه رشتهی خود را نمیدهند و در سایر علوم زیستی و مباحث بین رشتهای نیز خود را صاحب نظر و رأی نمیدانند. بنابراین وظیفه و اهداف مشترک سازمانهای نظام مهندسی کشاورزی و سازمان نظام پزشکی، حفظ شئون حرفهای و حفظ و حمایت از حقوق صنفی اعضای خود در برابر اشخاص حقیقی و حقوقی میباشد که در گروی تولید و مصرف زالوی طبی است و بایستی در آینده بیشتر به آن دقت شود.